ست اسکراب پزشکی زنانه
روپوش پزشکی زنانه
شلوار زنانه
اتاق عمل یکی از مهم‌ترین و حساس‌ترین بخش‌های بیمارستان‌ها به شمار می‌آید. این فضا به گونه‌ای طراحی شده که تمام جزئیات آن برای تامین ایمنی بیمار و تیم درمانی با دقت فراوان تنظیم شده است. در اتاق عمل، محیط باید به صورت کامل استریل باشد و رعایت پروتکل‌های بهداشتی از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا حتی کوچک‌ترین آلودگی می‌تواند منجر به عفونت‌های جدی و پیامدهای خطرناک برای بیمار شود. پیش از هر گونه جراحی، فرآیند بیهوشی با دقت فراوان انجام می‌گیرد تا هم از تجربه درد جلوگیری شود و هم شرایط بدن بیمار برای جراحی پایدار و کنترل‌شده باشد.
در طول عمل، تیمی متشکل از جراح، متخصص بیهوشی، پرستار اتاق عمل و سایر اعضای کادر درمان با هماهنگی و برنامه‌ریزی دقیق مسئول انجام مراحل مختلف جراحی هستند. در چنین فضایی، اصول استریل و استفاده از تجهیزات محافظتی اهمیت زیادی دارد و یکی از این تجهیزات، گان جراحی است. گان جراحی به عنوان یکی از لایه‌های اصلی حفاظتی بین تیم جراحی و بیمار شناخته می‌شود. طراحی این لباس به گونه‌ای است که از عبور میکروارگانیسم‌ها و ترشحات بدن جلوگیری می‌کند و در نتیجه از انتقال عفونت پیشگیری می‌کند.
این لباس‌ها نه تنها به عنوان سدی فیزیکی در برابر باکتری‌ها و ویروس‌ها عمل می‌کنند، بلکه در حفظ محیط استریل اطراف ناحیه جراحی نیز نقش مهمی دارند. با توجه به افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی در باکتری‌ها و تهدیدات ناشی از بیماری‌های ویروسی جدید، استفاده از گان‌هایی که مطابق با استانداردهای جهانی طراحی و تولید شده‌اند، ضروری است. در این مقاله، به بررسی دقیق انواع گان‌های جراحی، مواد اولیه، ویژگی‌های استاندارد و چالش‌های مربوط به آنها پرداخته خواهد شد تا اهمیت این ابزار حیاتی در فرآیندهای درمانی روشن شود.
علاوه بر این، درک دقیق عملکرد و نحوه استفاده صحیح از گان‌های جراحی برای کادر درمان اهمیت ویژه‌ای دارد. این تجهیزات به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بتوانند هم راحتی حرکت را برای جراح فراهم کنند و هم ایمنی لازم را تضمین نمایند. گان‌های جراحی در مدل‌ها، سایزها و جنس‌های مختلفی تولید می‌شوند و انتخاب نوع مناسب آنها بستگی به نوع جراحی، مدت زمان عمل و سطح خطر احتمالی دارد.
به‌طور کلی، در هنگام انجام جراحی‌های طولانی و با احتمال تماس زیاد با مایعات بدن، از گان‌های با قدرت نفوذناپذیری بالا استفاده می‌شود. در این بخش، شما را با نحوه استفاده اصولی از گان‌های جراحی، مزایای کلیدی آنها و نقشی که در حفاظت از سلامت پزشکان، پرستاران و بیماران ایفا می‌کنند، آشنا خواهیم کرد. اگر مایل هستید بدانید که لباس جراحی و لباس پزشکی دقیقاً چیست، چگونه کار می‌کند و چرا یکی از ابزارهای حیاتی در هر اتاق عملی محسوب می‌شود، پیشنهاد می‌کنیم این مطلب را تا انتها دنبال کنید.
فهرست
گان جراحی چیست؟
گان جراحی یکی از حیاتی‌ترین تجهیزات حفاظتی در دنیای پزشکی به شمار می‌رود که به‌طور خاص برای استفاده در محیط‌های استریل، به‌ویژه در حین انجام اعمال جراحی طراحی شده است. این وسیله بهداشتی، در اصل یک پوشش کامل برای بالاتنه محسوب می‌شود که ناحیه‌ی تنه، بازوها و در بسیاری از مدل‌ها تا مچ دست را می‌پوشاند. هدف اصلی از استفاده از لباس جراحی، ایجاد یک مانع مؤثر در برابر تماس مستقیم پزشک یا کادر درمان با مایعات بدن، ذرات معلق، میکروارگانیسم‌ها و سایر عوامل خطرزای عفونی است. این مانع فیزیکی نقشی کلیدی در کاهش احتمال انتقال عفونت‌های بیمارستانی دارد و به حفظ محیط استریل اتاق عمل کمک شایانی می‌کند.
گان‌های جراحی بر اساس نوع مصرف به دو دسته‌ی اصلی تقسیم می‌شوند: گان‌های یکبار مصرف و گان‌های قابل شست‌وشو و استفاده مجدد. گان‌های یکبار مصرف معمولاً از مواد مصنوعی غیر بافته‌شده مانند پلی‌پروپیلن یا SMS (Spunbond-Meltblown-Spunbond) ساخته می‌شوند. این گان‌ها بعد از هر بار استفاده باید طبق پروتکل‌های کنترل عفونت به‌درستی دفع شوند، چرا که قابلیت شست‌وشو یا استفاده مجدد را ندارند و استفاده مجدد از آنها می‌تواند منجر به بروز آلودگی متقاطع شود. در مقابل، گان‌های قابل شست‌وشو معمولاً از الیاف پارچه‌ای خاص بافته شده تولید می‌شوند که دارای دوام بالا هستند و پس از شست‌وشو با مواد ضدعفونی‌کننده‌ی قوی و رعایت استانداردهای استریلیزاسیون، می‌توان آنها را بارها مورد استفاده قرار داد.
طراحی و متریال مورد استفاده در تولید گان‌های جراحی به‌گونه‌ای است که نه تنها راحتی جراح را در حین انجام جراحی تضمین کند، بلکه استریلیته محیط را نیز به حداکثر برساند. استفاده از پارچه‌هایی با تراکم بالا، خاصیت ضدآب، قابلیت تهویه مناسب و مقاومت در برابر نفوذ ویروس‌ها و باکتری‌ها از جمله ویژگی‌هایی است که در تولید این تجهیزات در نظر گرفته می‌شود. در بسیاری از گان‌ها، بخش‌هایی مانند سینه، آستین‌ها و پشت لباس با لایه‌های تقویت‌شده طراحی می‌شوند تا در مقابل فشار یا تماس با مایعات بدن، مقاومت بیشتری از خود نشان دهند.
پروسه پوشیدن لباس جراحی نیز خود یکی از مراحل کلیدی در آماده‌سازی اتاق عمل است. این کار باید توسط کادر درمانی آموزش‌دیده و با رعایت کامل اصول آسپسی و استریلیته انجام شود. هرگونه تماس گان با سطوح غیراستریل یا عدم رعایت ترتیب صحیح پوشیدن آن، می‌تواند استریلیته لباس را به خطر انداخته و زمینه‌ساز انتقال عوامل بیماری‌زا به بیمار یا کادر درمان شود. بنابراین، آموزش دقیق، نظارت مستمر و به‌روزرسانی استانداردهای استفاده از گان، برای کاهش خطرات احتمالی در فرآیندهای جراحی ضروری‌ست.
اهمیت لباس جراحی در کنترل عفونت
۱. نقش لباس جراحی در پیشگیری از عفونت‌های بیمارستانی
عفونت‌های بیمارستانی (Nosocomial Infections) یکی از جدی‌ترین و چالش‌برانگیزترین مسائل در نظام‌های بهداشتی و درمانی در سراسر جهان به شمار می‌روند. این نوع عفونت‌ها که به‌دلیل تماس بیمار با محیط بیمارستان یا کادر درمان در حین ارائه خدمات درمانی ایجاد می‌شوند، سالانه جان هزاران نفر را تهدید کرده و باعث افزایش هزینه‌های درمانی و بستری طولانی‌مدت می‌گردند. به همین دلیل، اتخاذ اقدامات پیشگیرانه برای کاهش ریسک این عفونت‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است. در این زمینه، گان‌های جراحی یکی از مؤثرترین و ضروری‌ترین ابزارها در حفاظت از بیمار و کادر درمانی محسوب می‌شوند.
گان‌های جراحی با طراحی خاص خود، یک سد فیزیکی مقاوم بین پوست کادر درمان و مایعات بدن بیمار ایجاد می‌کنند. این پوشش‌ها به‌گونه‌ای ساخته می‌شوند که بتوانند از نفوذ مایعات بدن، خون و سایر ترشحات بیولوژیکی که ممکن است حاوی پاتوژن‌ها و عوامل بیماری‌زا باشند، جلوگیری کنند. بدین ترتیب، خطر انتقال عفونت‌ها از بیمار به کادر درمان یا بالعکس، به‌شدت کاهش می‌یابد. یکی از ویژگی‌های مهم گان‌های جراحی، توانایی آنها در مقاومت در برابر نفوذ مایعات است که با استفاده از مواد خاص و فناوری‌های پیشرفته در تولید، مانع از انتقال میکروارگانیسم‌ها از یک سطح به سطح دیگر می‌شود.
مطالعات متعدد نشان می‌دهند که استفاده از گان‌های مقاوم در برابر مایعات، به‌ویژه در اتاق‌های عمل و هنگام انجام جراحی‌های پیچیده، می‌تواند تا ۶۰٪ میزان آلودگی‌های متقابل را کاهش دهد. این کاهش قابل توجه، به طور مستقیم به بهبود ایمنی بیماران و کاهش شیوع عفونت‌های بیمارستانی منجر می‌شود. از آنجا که عفونت‌های بیمارستانی می‌توانند عواقب بسیار جدی داشته باشند، استفاده صحیح و به‌موقع از گان‌های جراحی به‌عنوان یکی از استراتژی‌های پیشگیرانه، در کنترل و کاهش این مشکل اهمیت بسیاری دارد.
این کاهش چشمگیر در آلودگی‌های متقابل، نه تنها به حفظ سلامت بیماران کمک می‌کند، بلکه سلامت کادر درمانی را نیز بهبود بخشیده و از بروز مشکلات بهداشتی ناشی از تماس با خون و مایعات بدن جلوگیری می‌کند. در نتیجه، رعایت استانداردهای جهانی در تولید و استفاده از گان‌های جراحی، برای مقابله با این چالش‌های بهداشتی امری ضروری و غیرقابل‌چشم‌پوشی است.
مقالات اخیر
- لیست بیمارستان های تخصصی در تهران
- اهمیت لباس اتاق عمل در کاهش آلودگی
- نکات و راهنمایی کامل خرید روپوش پزشکی
- نکات مهم در خرید لباس پزشکی آنلاین
۲. تفاوت گان جراحی با اسکراب پزشکی
- گان جراحی: مخصوص محیط‌های استریل مانند اتاق عمل، یکبار مصرف یا چندبار مصرف، دارای استانداردهای مقاومت در برابر نفوذ مایعات.
- اسکراب پزشکی: لباس معمولی کادر درمان در بخش‌های غیراستریل، اغلب از جنس پارچه‌های تنفسی و قابل شست‌وشو.
انواع لباس اتاق عمل و روپوش های پزشکی به همراه کاربرد آنها
روپوش‌های پزشکی از جمله پوشش‌های ضروری در محیط‌های درمانی هستند که نقش مهمی در حفظ بهداشت فردی، کنترل عفونت، و ایجاد ایمنی برای کارکنان و بیماران ایفا می‌کنند. این پوشش‌ها در عین سادگی، از نظر طراحی، جنس و کاربرد تنوع زیادی دارند و انتخاب نوع مناسب آنها بسته به نوع فعالیت درمانی، سطح تماس با مایعات بیولوژیکی، و مدت زمان استفاده متفاوت خواهد بود. به‌طور کلی، می‌توان روپوش‌های پزشکی را به چند دسته‌ی اصلی تقسیم کرد:
۱. روپوش های یکبار مصرف
این دسته از روپوش‌ها، همان‌طور که از نام‌شان پیداست، تنها برای یکبار استفاده طراحی شده‌اند و پس از پایان کار باید طبق پروتکل‌های بهداشتی دفع گردند. روپوش‌های یکبار مصرف معمولاً از مواد سبک و مقاومی مانند پلی‌پروپیلن (Polypropylene) یا ترکیبات غیر بافته‌شده (Non-woven fabrics) ساخته می‌شوند که خاصیت تنفس‌پذیری دارند و در عین حال از انتقال آلودگی جلوگیری می‌کنند. این روپوش‌ها بیشتر در شرایطی مورد استفاده قرار می‌گیرند که خطر آلودگی بالاست یا امکان استریلیزاسیون مجدد وجود ندارد، مانند اتاق‌های عفونی، بخش‌های مراقبت ویژه یا اعمال کوتاه‌مدت کلینیکی.
۲. روپوش‌های قابل شست‌وشو
روپوش‌های چندبار مصرف یا قابل شست‌وشو از پارچه‌هایی با مقاومت بالا در برابر شست‌وشو، مواد ضدعفونی‌کننده و دمای بالا ساخته می‌شوند. جنس این نوع روپوش‌ها معمولاً از پلی‌آمید، پنبه یا الیاف ترکیبی است که علاوه بر دوام بالا، راحتی حرکتی خوبی برای پرسنل فراهم می‌کنند. این روپوش‌ها مناسب محیط‌هایی هستند که میزان تماس مستقیم با مایعات بیولوژیکی کمتر است یا امکان شست‌وشو و استریلیزاسیون وجود دارد. استفاده از این نوع روپوش‌ها می‌تواند در درازمدت از نظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه‌تر باشد، البته به شرطی که فرآیند شست‌وشو و ضدعفونی با دقت بالا و مطابق با استانداردهای بهداشتی انجام شود.
۳. روپوش‌های جراحی
روپوش‌های جراحی (Surgical Gowns) از پیشرفته‌ترین و حساس‌ترین انواع روپوش‌های پزشکی هستند که به‌طور ویژه برای استفاده در محیط‌های استریل اتاق عمل طراحی شده‌اند. این روپوش‌ها باید استانداردهای بالایی از نظر مقاومت در برابر نفوذ مایعات، باکتری‌ها و ویروس‌ها داشته باشند. جنس آنها معمولاً ترکیبی از پارچه‌های چندلایه با خاصیت ضد آب، ضد میکروبی و عبور ناپذیر است. برخی مدل‌های پیشرفته‌تر دارای لایه‌های تقویت‌شده در نواحی بحرانی مانند سینه، بازوها و پشت هستند که بیشترین تماس را با مایعات جراحی دارند. این روپوش‌ها نقش بسیار مهمی در حفظ استریلیته محیط جراحی ایفا می‌کنند و به‌همین دلیل، استفاده و تعویض آنها باید با نهایت دقت و تحت شرایط کاملاً کنترل‌شده انجام شود.
پوشش های مورد نیاز در اتاق عمل
در اتاق عمل، به‌دلیل حساسیت بالای محیط و نیاز به حفظ کامل استریلیته، استفاده از تجهیزات حفاظتی برای کادر درمانی و بیماران الزامی است. این پوشش‌ها به‌طور خاص برای جلوگیری از انتقال عفونت‌ها و میکروارگانیسم‌ها طراحی شده‌اند. در ادامه، برخی از مهم‌ترین پوشش‌ها و تجهیزات مورد استفاده در اتاق عمل را معرفی می‌کنیم:
1. ماسک
ماسک‌ها از ابزارهای اصلی در حفظ بهداشت دهان و بینی کادر درمانی و بیماران هستند. این تجهیزات به‌منظور جلوگیری از انتقال باکتری‌ها و ویروس‌ها از طریق تنفس یا سرفه و عطسه استفاده می‌شوند. ماسک‌ها معمولاً از چند لایه پارچه با قابلیت جذب و فیلتر کردن ذرات معلق در هوا ساخته می‌شوند. استفاده از ماسک نه‌تنها از آلودگی محیط جلوگیری می‌کند بلکه به حفظ استریلیته در حین جراحی نیز کمک می‌کند.
2. کلاه
کلاه‌های مخصوص اتاق عمل برای حفاظت از سر و گردن در برابر میکروارگانیسم‌ها طراحی شده‌اند. این کلاه‌ها از ورود آلودگی‌ها و موها به محیط جراحی جلوگیری می‌کنند. استفاده از کلاه برای اطمینان از حفظ استریلیته در اتاق عمل ضروری است، زیرا هرگونه آلودگی از این نواحی می‌تواند منجر به انتقال عفونت‌ها و میکروب‌ها به بیمار شود.
3. عینک
عینک‌های محافظ برای حفاظت از چشم‌های پرسنل پزشکی در برابر ترشحات بدن، مایعات بیولوژیکی، خون و پخش شدن قطرات آلوده طراحی شده‌اند. این عینک‌ها به‌ویژه در جراحی‌های حساس که احتمال پاشش مایعات وجود دارد، نقش مهمی ایفا می‌کنند و از انتقال بیماری‌های قابل انتقال از طریق خون و مایعات محافظت می‌نمایند.
4. لباس عمل
لباس عمل مجموعه‌ای از پوشش‌های بهداشتی است که شامل سرپوش، لباس بدن، دستکش و پوشش کفش می‌شود. این لباس‌ها برای جلوگیری از انتقال عفونت در محیط‌های بیمارستانی و به‌ویژه در اتاق‌های عمل طراحی شده‌اند. لباس‌های عمل باید کاملاً استریل بوده و از موادی ساخته شوند که مقاومت بالایی در برابر نفوذ میکروارگانیسم‌ها و مایعات بیولوژیکی داشته باشند.
5. پوشش کفش
پوشش‌های کفش برای جلوگیری از ورود باکتری‌ها، ویروس‌ها و ذرات مضر به بخش‌های پزشکی و لابراتورها استفاده می‌شوند. این پوشش‌ها معمولاً از موادی مقاوم به نفوذ مایعات ساخته می‌شوند و علاوه بر حفاظت از محیط استریل، به بهداشت کفش و جلوگیری از پخش آلودگی کمک می‌کنند.
6. پوشش بدن
پوشش‌های بدن مانند گان‌های جراحی که به‌طور خاص برای جراحی‌ها طراحی شده‌اند، از مهم‌ترین پوشش‌ها در حفظ بهداشت و ایمنی در برابر عفونت‌ها هستند. این پوشش‌ها نه‌تنها از انتقال آلودگی به بدن کادر درمانی و بیماران جلوگیری می‌کنند، بلکه به حفظ محیط استریل اتاق عمل نیز کمک می‌کنند.
7. پوشش سر
پوشش‌های سر برای حفاظت از سر و گردن در برابر آلودگی‌های محیطی و جلوگیری از پخش آلودگی از موهای پرسنل به داخل فضای استریل جراحی استفاده می‌شوند. این پوشش‌ها معمولاً در انواع مختلفی وجود دارند که بسته به نیاز و نوع جراحی قابل انتخاب هستند.
8. کیسه زباله
کیسه‌های زباله پزشکی برای جمع‌آوری و دور انداختن زباله‌های پزشکی و ابزارهای یکبار مصرف استفاده می‌شوند. این کیسه‌ها باید به‌طور ویژه طراحی شوند تا از انتشار میکروارگانیسم‌ها و آلودگی‌ها جلوگیری کرده و از طریق دفع صحیح زباله‌ها به کاهش خطرات بهداشتی کمک کنند.
انواع گان پزشکی
گان‌های پزشکی به‌طور کلی بر اساس نوع کاربرد و محیط استفاده به سه دسته‌ی اصلی تقسیم می‌شوند. هر کدام از این گان‌ها ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند و به‌طور ویژه برای محیط‌های مختلف طراحی و تولید می‌شوند. در ادامه، به توضیح هر یک از این دسته‌ها پرداخته‌ایم:
1. گان‌های بالینی
گان‌های بالینی برای استفاده در محیط‌های درمانی، بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها و مطب‌های پزشکی طراحی شده‌اند. این نوع گان‌ها به‌طور عمده در فعالیت‌های پزشکی که شامل تشخیص، درمان، جراحی و مراقبت از بیماران است، استفاده می‌شوند. گان‌های بالینی باید ویژگی‌هایی چون استحکام، راحتی و قابلیت نفوذناپذیری در برابر مایعات را داشته باشند تا بتوانند از انتقال آلودگی‌ها و میکروارگانیسم‌ها جلوگیری کنند. این گان‌ها معمولاً از مواد ضدآب و با تراکم بالا ساخته می‌شوند تا در شرایط حساس، حداکثر حفاظت را برای پزشکان، پرستاران و بیماران فراهم کنند.
2. گان‌های علمی-پژوهشی
گان‌های علمی-پژوهشی برای استفاده در آزمایشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی و محیط‌های علمی طراحی شده‌اند. این گان‌ها در فرآیندهای تحقیقاتی و علمی که به بررسی بیماری‌ها، آزمایش‌های بالینی و توسعه تکنولوژی‌های پزشکی جدید می‌پردازند، کاربرد دارند. پژوهشگران بالینی، بیوتکنولوژیست‌ها، دانشجویان پزشکی و دیگر افراد در زمینه‌های علمی از این نوع گان‌ها استفاده می‌کنند. این گان‌ها باید به‌طور خاص قابلیت محافظت در برابر مواد شیمیایی و بیولوژیکی را داشته باشند و از انتقال آلودگی‌ها در محیط‌های حساس جلوگیری کنند. مواد استفاده‌شده در این گان‌ها باید علاوه بر مقاومت در برابر مایعات، قابلیت تهویه و راحتی برای کارهای تحقیقاتی طولانی‌مدت را فراهم کنند.
3. گان‌های پیشگیری
گان‌های پیشگیری به‌طور خاص برای فعالیت‌های آموزشی، مشاوره‌ای و پیشگیرانه طراحی شده‌اند. این گان‌ها در محیط‌هایی که به آموزش و آگاهی‌رسانی به جامعه در خصوص پیشگیری از بیماری‌ها و ارتقای سلامت می‌پردازند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. از جمله فعالیت‌های مربوط به این گان‌ها می‌توان به برگزاری کلاس‌های آموزشی، سخنرانی‌های بهداشتی، جلسات مشاوره به بیماران و ارائه راهکارهای پیشگیرانه اشاره کرد. این نوع گان‌ها باید از مواد سبکی ساخته شوند که راحتی کافی را برای افرادی که در این نوع فعالیت‌ها مشغول به کار هستند، فراهم کند.
کاربرد لباس جراحی
گان‌های جراحی به‌طور خاص برای استفاده در اتاق عمل طراحی شده‌اند و نقش بسیار مهمی در کنترل عفونت‌ها ایفا می‌کنند. این روپوش‌ها به‌عنوان یک لایه محافظتی، از انتقال باکتری‌ها، ویروس‌ها و میکروارگانیسم‌ها به بدن بیمار و همچنین کادر درمان جلوگیری می‌کنند. در طول جراحی‌ها که محیط به‌طور کامل استریل باید باقی بماند، استفاده از گان‌های جراحی یک الزام است. این گان‌ها به‌ویژه در فرآیندهای حساس جراحی که احتمال تماس با خون و مایعات بدن بیمار وجود دارد، به‌طور ویژه طراحی و تولید می‌شوند تا بالاترین سطح حفاظت را فراهم کنند.
یکی از ویژگی‌های بارز گان‌های جراحی، طراحی خاص و استفاده از پارچه‌های باکیفیت است که علاوه بر محافظت در برابر میکروارگانیسم‌ها، به راحتی و آزادی حرکت پزشکان و کادر درمانی در حین انجام جراحی‌ها کمک می‌کند. این گان‌ها معمولاً از ترکیبی از مواد مصنوعی و طبیعی ساخته می‌شوند که قابلیت کشسانی و راحتی را فراهم کرده و در عین حال، از عرق و رطوبت بدن پزشکان و پرستاران جذب می‌کنند تا احساس گرما و تعریق کاهش یابد. این ویژگی‌ها به کادر درمان کمک می‌کند تا در طول جراحی‌های طولانی‌مدت راحتی بیشتری را تجربه کنند و بتوانند بدون حواس‌پرتی به روند عمل جراحی ادامه دهند.
در تولید گان‌های جراحی، مواد ضدآب و ضدعفونی‌کننده به‌کار می‌روند که علاوه بر جلوگیری از نفوذ مایعات، از رشد میکروارگانیسم‌ها و باکتری‌ها نیز جلوگیری می‌کنند. این گان‌ها معمولاً به‌صورت یکبار مصرف طراحی می‌شوند تا پس از هر جراحی به‌طور کامل از بیمارستان و محیط‌های پزشکی دفع شوند. با این حال، برخی از گان‌های جراحی قابل شستشو و استفاده مجدد نیز در دسترس هستند که پس از شست‌وشو با مواد ضدعفونی‌کننده، برای جراحی‌های بعدی استفاده می‌شوند.
در نهایت، گان‌های جراحی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین تجهیزات حفاظتی در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی شناخته می‌شوند. استفاده از این روپوش‌ها نه‌تنها از انتقال عفونت‌ها جلوگیری می‌کند بلکه به‌طور مستقیم در حفظ استریلیته محیط و ایمنی بیمار و کادر درمانی تأثیرگذار است.
نحوه پوشیدن گان در اتاق عمل
نحوه پوشیدن گان در اتاق عمل در اتاق عمل بسیار مهمه و باید بطور دقیق و با رعایت طرح پوشش مناسب، انجام بشه. مراحل پوشیدن گان به صورت زیره:
- قبل از شروع فرآیند پوشیدن گان، دستهای خود رو با آب و صابون بشورین و سپس دستهای خود رو با مواد ضدعفونی کننده تمیز کنین.
- گان رو باز کنین و با دستای خود آنها رو گرفته و از حالت تاشده خارج کنین.
- گان رو از سمت بالایی دستای خود آویزون کرده و بصورت بلند به سمت بالا بکشین تا دستان شما تحت پوشش قرار بگیرن.
- سپس، دستهای خود رو به داخل گان ببرین و گان رو بر روی ناخن‌های دستان خود بچرخونین تا گان به درستی روی دست شما قرار بگیره.
- حالا، دستهای خود رو به داخل لبه‌ی گان بکشین و بازوهای خود رو نیز در داخل گان قرار بدین.
- پس از قرار دادن بازوهای خود در داخل گان، گان رو به آرامی و بدون تماس با هیچ جسم دیگری تا سر مچ دستان خود بکشین.
- حالا، با استفاده از دستان خود، قسمت بالایی گان رو به سمت بالا بکشین تا گردن شما تحت پوشش قرار بگیره.
- در پایان، پتو و کلاه جراحی رو به صورت مناسب برای پوشش دادن به بخش سر و گردن خود قرار بدین و آماده برای شروع عملیات جراحی باشین.
- لازم به ذکره که پوشیدن گان باید با رعایت دقیق اصول بهداشتی و استریلیته انجام بشه تا در برابر عفونت‌های پتانسیلی محافظت شه.
رنگ گان های بیمارستانی
در اتاق عمل، جراحان بر اساس تخصص کدگذاری رنگی دارن. به عنوان مثال، جراحان مغز و اعصاب معمولا از اسکراب های سبز رنگ استفاده می کنن در حالی که جراحان ارتوپد معمولا از اسکراب های آبی استفاده می کنن. این سیستم کدگذاری رنگ به جلوگیری از سردرگمی و خطا در حین جراحی کمک می کنه.
رنگ گان های بیمارستانی تنها یکی از راه هاییه که جراحان و سایر متخصصان پزشکی در اتاق عمل با یکدیگر ارتباط برقرار می کنن. برای بیماران مهمه که این سیستم را درک کنن.
استانداردهای بین‌المللی لباس جراحی
۱. استاندارد اروپا (EN 13795)
- سطح ۱: برای جراحی‌های کم‌خطر با حداقل تماس با مایعات.
- سطح ۲: برای جراحی‌های با ریسک متوسط (مانند لاپاراسکوپی).
- سطح ۳: برای جراحی‌های پرخطر با احتمال بالای پاشش خون.
۲. استاندارد آمریکا (ASTM F2407)
- مقاومت در برابر نفوذ باکتری‌ها و ویروس‌ها.
- آزمایش پارگی و کشش.
۳. استاندارد بین‌المللی (ISO 22610)
- ارزیابی مقاومت در برابر نفوذ مایعات تحت فشار.
نتیجه
روپوش جراحان و لباس‌های اتاق عمل، بسیار حائز اهمیت برای ایمنی و بهداشت در سالن‌های عمل هستن. لباس‌های اتاق عمل و دیگر وسایل پوشیدنی مرتبط با عمل جراحی باید با دقت ویژه انتخاب بشن تا بتونن از ابزارهای پزشکی ، محیط عمل و بیماران در برابر عفونت و سایر خطرات محافظت کنن.
بسیاری از روپوش‌های جراحی ضدعفونی شده و قابل شستشو هستن و باید با توجه به نوع عمل و شرایط محیطی مناسب انتخاب بشن. همچنین، لباس‌های اتاق عمل باید به گونه‌ای باشن که به پوست و بدن پزشک و سایر کارکنان در طول عمل راحتی و انعطاف‌پذیری را بدهن. امیدوارم که این مقاله، به عنوان یک راهنمای مختصر و کاربردی در مورد نحوه استفاده از روپوش جراح و انواع لباس اتاق عمل، برای شما مفید واقع شده باشه.
- استانداردهای EN 13795، ASTM F2407 و ISO 22610.
- مطالعات کنترل عفونت بیمارستانی (WHO).
- تحقیقات نوین در زمینه نانوپارچه‌های جراحی.